یکشنبه، شهریور ۲۲، ۱۳۸۸

عاشقانه

چگونه میتوانستم بخوانمت.
از زلالترین ذره وجود.
بی تیرگی شب اندود روح.
به زبان مادری سرودمت:
بیر تک آوونتوم یابانگولوم.
Bir tek avuntum,yabangülüm.
کلامم را در تو تأثیری نبود.
دانسته از آنکه نمیدانی، با همان صمیمیت زبان مادری گفتم:
Seni çok sevirem.
با تشکر از دوست استادم: Ayhan Mıroğlu

۲۰ نظر:

سین دخت گفت...

بیلمدم کیمننی
آما حتما بیلر ...
یابانگولوم یانی نمه؟
...
شیرین اولسون گلن گونریی

عموفیروز گفت...

از نوشتن ترگی با این الفبا خوشم نمیاد.
فارسی جوابت رو میدم.
مرسی، شاد باشی.
یابانگولوم یعنی گل وحشی من. یا گل بیگانه من.
البته این واژه (وحشی) تو زبان فارسی اصلن زیبایی اون واژه تو زبان ترکی (yaban)رو نداره.
پایدار باشی.

مژگان گفت...

سلام
ایول حس خوبی داشت اما معنی کلمات رو نفهمیدم شرمنده!

ماتیک صورتی ملی جون گفت...

سلام عمو مرسی بعدشم منکه نفهمیدم اون قسمت خارجیش یعنی چی! بن چوک فازلا تورکچه بیلمیوروم!

نارنجی گفت...

بیلمیرم نم یانج گورک یازام فقط بونو بیلیرم گورک سیزدن تشکر الیم زبان مادرین حفظ الیریز چوخ ممنون.

نارنجی گفت...

راستی اینو یادم رفت بگم.(ساق قالن ساق یاشین)

پلپلک گفت...

سلام/از اینکه انقدر دقیق نوشته ها رو میخونید و نظرتون رو با دقت مینویسد ممنونم ..یه بارم برای خنده بیاید بنویسید بیا به وبلاگ من هم سری بزن !!!
ترکی رو این جوری ننویس منم دوس ندارم و جنس پلاستیکی ترکیم نذاشت معنی جمله اول رو بفهمم هر چی بود سرودن به زبان مادری خیلی قشنگه .

Anonymous گفت...

برادر گير نده به زبان مادري بقيه!!
جون اين زبوني كه شما نوشتين نه زبان مادري منه و نه شما! ونه حتي زبان مادري اجدادمون!!!


زودياك

عموفیروز گفت...

سلام برادر زودیاک.
چندین سال است درگیر مقوله زبانم.
چه زبان مادری، چه زبان دومم یعنی فارسی و چه زبانهای بعدم مانند انگلیسی و آنهایی که هنوز یاد نگرفته ام.
چیزی که فهمیده ام اینست که چیزی که نوشته ام عین زبان مادریم است. (البته با تعریف دقیق زبانشناسانه از واژه «زبان».)
البته قبول دارم با چیزی که ما حرف میزنیم تفاوتهایی هم دارد که آنها را باید در مقوله «لهجه» و شاید «گویش» طبقه بندی کرد. و شاید ریشه به وجود آمدن این تفاوتها دلایل جامعه شناسانه داشته باشد.
و البته درباره خط الرسم یا الفبا هم باید بگویم این الفبای فارسی یا عربی توانایی زیادی برای نوشتن کلمات ترکی ندارد.(البته من این خط را برای زبان فارسی دوست دارم.)
درباره گیر دادن هم حرفی ندارم.که البته چون زبان مادری خودم نیز همین است، اختیار دارم.
اگر با دوست داشتن زبان مادریم و انتخاب آن برای بیان خالصانه ترین احساساتم باعث ناراحتیت شدم عذر میخواهم.
دوستدارت عموفیروز

ماه گفت...

خیلی خوبه که زبان مادری خودت رو حفظ می کنی و ما به ترکی افتخار می کنیم

عموفیروز گفت...

سلام ماه.
سپاس از مهربانیت.

زودیاک گفت...

برادر عمو فیروز عزیز! مساله ناراحت شدن نیست (من اصولا ناراحتی تنها حسی بوده که نداشتم!!)
مساله اینه که هویتی که دنبالش هستیم هویتی نیست که متعلق به ما باشه!!!

عموفیروز گفت...

زودیاک عزیز.
خوشحالم که ناراحت نشده ای.
من در تعریف هویت نمیتوانم سهم بسیار مهم و کلیدی زبان و به خصوص زبان مادری را نادیده بگیرم.
شاید منفعت طلبی بعضی ها تعریف هویت را در اذهان ما تغییر داده باشد ولی باید واقع بین بود. این جزیی از هویت من و توست. نباید بگذاریم بنا به منفعت دیگران کنار گذاشته شود که در نتیجه دو پسر ترک زبان در مراسم بزرگداشت بزرگی چون شهریار به خاطر شعرهای ترکیش حضور نداشته باشند.
اتفاقا عقیده دارم چیزی که از آن فراریمان داده اند، عین هویت من و توست.
حرف درینباره زیاد است. بگذار برای محافل خصوصیمان.
با احترام و سپاس.

بیخوابی گفت...

عاشقانتون خیلی خارجی بود زیاد سر در نیوردم اما خوبه که می تونید بنویسید اما یه جورایی خیلی دنیای مردانهای داره عمو فیروز بلاگ فا بیشتر به دل می نشست اما بازم خوبه چیزی می نویسید که جا برای نظر داره دوستای من که زدن به سیم آخر

محمد رضا بابائی گفت...

عمو فیروز نازنین و زودیاک آریایی ،زبان سند هویت هر ملتی است وزبان بومي يكي از مؤلفه هاي هويت قومي افراد است ،البته خارج از ایسم ها که بر پایه برتری نژادیست ،متن پستتان عاشقانه بود. قلمتان سبز و دلتان آسمانی

عموفیروز گفت...

سلام اقا محمد رضا.
سپاس از مهر بیکرانت.
به حق گفتی.
پایدار باشی.

ماتیک صورتی ملی جون گفت...

سلام عمو جون
مرسی قابل نداشت!

ثنا گفت...

سلام ، ممنون از لطف و محبت شما. بر روي چشم ، در فكرش هستم ...

مژگان گفت...

سلام عمو فیروز عزیز ما گفتیم خوب بود و دوست داشتیم اما نه اینکه دیگه ننویسی و همین باشه .منتظریم آپ کنیدو ما نوشته های قشنگتون رو بخونیم.

عموفیروز گفت...

لطف داشتی و داری مژگان.
سپاس.